Orjinal adı Devil's Food Cake. Çevirisi pek hoş olmayacağından ismini değiştirdim. Amerikan mutfağının geleneksel kabul edilen çikolatalı pastasıymış. Görünüşü ve tadı itibariyle bu keke bayıldım.Tarif yine benim meşhur Murdock serisinden. Bu kitap serisini seviyorum. Bana oturduğum yerden tüm dünya mutfak kültürlerinden değişik tatlar ve tarifleri deneme fırsatı veriyor. Tabiki hiç bir yöresel tat , o yerde yenilmedikçe gerçek anlamını bulmaz bana göre. Şiir çevirisi yapmak ne kadar zordur, en iyisi yapılsa bile orjinali gibi olmaz, işte onun gibi. Mesela filmleri de dublajsız yani orjinal seslendirmesiyle izlemeye gayret ederim ben. Ses efektleri, tonlamalardaki duyguları, en iyi seslendirmen de yapsa oynayan daha başarılıdır diye düşünüyorum. Yani, o kadar yere gittim ve o kadar şey yedim, ama hiçbirisi yerinde yediğim kadar lezzetli değildi :) Tabi örneğin bu kek için Amerika kıtasına gitmemiz gerekmiyor ama o atmosferde eminim tadı daha farklı gelecektir. Orada yaşayan arkadaşlar bu işe ne diyecek bakalım. Benim yapmaya çalıştığım farklı tarifler denemek ne de olsa :) Konu nerden nereye geldi, ben en iyisi tarife geçeyim :) Malzemeler:
Un, kakao ve karbonatı karıştırın. Şekeri karışıma ekleyin. Kesilmiş süt +yumurta+yağ karışımını da kuru karışıma ekleyin. Mikserde önce düşük hızda 3 dakika ardında yüksek hızda 3 dakika karışım hacim alana kadar pişirin. Karışımı 20 cmlik kalıba döküp üzerini düzeltin. 180 derecede 40 50 dakika kadar İşte bu kadar. Ara katlarına çırpılmış kremayı da sürdük mü tamamdır. Afiyet olsun :)
Çok pratik, leziz mi leziz kapış kapış giden bir sandviç. Genelde cafe bistrolarda yapılır , rastlamışsınızdır. Doyurucu, besleyici vs vs.. :) Hemen yapılışına geçiyorum:
Bir de size bir açma tarifi vereceğim ki biz sülalecek bayıldık. İstanbul'u, Antalya'sı kalmadı şehirler arası acayip ün yaptı! :) Herkes afiyetle yedi, daha daha istendi. Açma hamuru yoğurmaktan kollar ağrıdı, bol bol yapıp dipfrize kondu! :) 
Antalya gezisi dönüşümde, sevgilim, eşim bana bir süpriz hazırladaığını söylemişti telefonda. Eve gelince de süprizi bizzat gördüm ve afiyetle yedim! Aldığım tarif kitaplarından aramış, taramış gözüne kestirdiği bir tatlıyı yapmış. Çok da iyi yapmış! :))
.jpg)
İşte yine bir süre yokluğumun nedeni yukardaki fotoğrafları çekmekle meşgul olmam :)
Doğup büyüdüğüm ve hala ailemin oturduğu Antalya'ya idi yolculuğum. Güzel güzel gezdim, bol bol mavi denizi seyrettim. Bu gezi bana çok iyi geldi, açık denizdeki sakinlik ve dinginlik girdi ruhuma, İstanbul'dan sonra kendimi daha iyi hissediyorum şimdi :)
Kısaca fotoğrafları tanıtayım;
Ablam Zehra'nın yanındaki şımarık kedisi Patik'tir baştaki, sonra Zehrayla kaçtığımız Korkuteli'nin meşhur şiş ve piyazı. Hmmm nefisti, her gittiğimde mutlaka yerim :) Bayat köyündeki güzel mi güzel manzaralar; kirazlar çiçek açmış, her taraf yemyeşil, eski kerpiç evler ve doğa , doğa yine doğa... Bir ara yaptığımız pazar keyfi, taptaze sebzeler, meyveler hatta canlı balıklar :)) Antalya'nın rengarenk çiçekleri, "bahar geldii" diye bağırıyor, diğer fotoğraflarda.. Köydeki tatlı köpeği unutmayayım :) Beğendiğim hayvanat bahçesinden birkaç kare var sonra, aslan ve ayı ailesi. Tüm hayvanlar yavrulamış, çok sevimliler.. Vee asıl gelelim sadede; yani pastaya :)
Orda da boş durmadım tabi, akrabamın yeni doğan bebeğine bir pasta yaptım. Hemen bir pastaban, arasına da pastacı kreması, üzerini de çilek, kakao ve çikolatayla süsledim oldumu bize nefis bir pasta, yanındaki de pasta kadar tatlı yeğenim Sinem :))
İmkanınız varsa hiç durmayın bir yerlere gidin derim özellikle yakınlarınızın yanına, gezmek gibisi yok hele bir de gittiğiniz yerde sevdiğiniz insanlar varsa :))
